Z czym to się… je?

Główną cechą biodegradowalnego plastiku, oprócz tego, że został stworzony z organicznych i naturalnych składników poddanych obróbce, jest to, że po jego zjedzeniu… nic się nie dzieje. Oprócz kiepskiego smaku i niewielu wartości odżywczych po prostu rozpuści się w ciele zarówno człowieka, jak i zwierzęcia. Sprawia to, że ewentualne odpady nie szkodzą środowisku, nie zakłócają ekosystemów, jak również przypadkowo zjedzone przez rybę lub psa nie przyczynią się do śmierci zwierzęcia.

Nie oznacza to jednak, że materiał jest delikatny lub wrażliwy na użytkowanie, ciągle bowiem świetnie sprawdza się w designie (co doskonale pokazuje ostatnia kolekcja Crafting Plastics Studio, które zaprezentowało bioplastik o nazwie NUATAN) jako elementy wyposażenia domowego i dodatków do ubioru, ale również w architekturze.

Drukowane w drukarkach 3D

Wspólną cechą biodegradowalnych materiałów architektonicznych jest to, że są one zazwyczaj drukowane z organicznych surowców w drukarce 3D. Pozwala to na projektowanie i dopasowywanie różnych kształtów i materiałów do aktualnego zapotrzebowania.

Coraz popularniejszym trendem stają się w pełni drukowane, wykonane z bioplastiku podłogi. Mogą one pokryć nie tylko niewielkie powierzchnie w domu, ale także całe przestrzenie publiczne, place, parki, a także powierzchnie tarasowe. Charakteryzują się dużą odpornością na ciepło i wysokim progiem zużywalności.

Interesującym rozwiązaniem w architekturze są również wykonane z bioplastików powłoki na budynki, które służą głównie ochronie przed nadmiernym ciepłem, a także zapewnieniu prywatności w modnych, mocno przeszklonych projektach. Przykładem jest tutaj Europe Builiding w Holandii, wykonany przez specjalistów z DUS Architects.

Projektem, w którym istotną rolę odegrała nieszkodliwość biodegradowalnych plastików dla zwierząt, są schrony leśne wyprodukowane przez Smith Allen Studio w ramach Project 387 Residency. Założeniami tego dzieła było to, by wpasować schrony do ich środowiska, w tym wypadku lasu. Niewielkie budowle zostały złożone w całości z bioplastikowych materiałów wydrukowanych w drukarce 3D.

W pełni wykonywalnymi z bioplastikowych elementów budynkami są obecnie pawilony. Jeden z najpopularniejszych i najciekawszych jednocześnie projektów tego typu został wykonany przez studentów stuttgardzkiego ITKE. Pawilon ArboSkin łączy w sobie biopolimery, takie jak lignina, tworząc termoplastyczne arkusze bioplastiku. Arkusze są podgrzewane w celu uformowania w fasetowe kształty, a odpady z nich mogą być granulowane do ponownego wykorzystania.

Nie tylko architektura!

Użycie biodegradowalnych plastików nie kończy się jednak na interesujących i nowatorskich pomysłach wykorzystania ich w przestrzeni publicznej, domach lub pawilonach – te przyjazne środowisku materiały śmiało wkraczają także w przestrzeń mieszkań, co świetnie pokazała ostatnia prezentacja Nuatanu – nowego dziecka Crafting Plastics Studio. Powstały po latach badań bioplastik wykorzystywany jest jako oprawki do okularów, naczynia, wazy, stoły, ozdoby naścienne. To wszystko jednak tylko próbka możliwości, która czeka na dalszy rozwój.

Złota era bioplastiku jeszcze przed nami, ale z radością stwierdzamy, że już można jej wypatrywać na horyzoncie.